Porady Dotyczące Rozwiązywania Problemów Przewodnik Debugowania Pythonwina

Jeśli otrzymujesz błąd samouczek debugowania Pythonwina, dzisiejszy przewodnik zdecydowanie powinien pomóc.

Przestań marnować czas na błędy komputera.

1. Pobierz i zainstaluj ASR Pro

2. Uruchom program i kliknij „Skanuj”

3. Kliknij „Napraw”, aby naprawić wszelkie błędy wykryte podczas skanowania

Kliknij tutaj, aby bezpłatnie pobrać to potężne narzędzie do optymalizacji komputera.

Kod źródłowy: Lib/pdb.py. Moduł pdb definiuje interaktywny, użyteczny debugger kodu zasobów dla aplikacji Pythona. Obsługuje ustawianie (warunkowych) punktów przerwania i dalekie przechodzenie przez początkowe wiązanie, inspekcję ramek stosu, wyprowadzanie bieżącego kodu, a także ocenę losowego kodu Pythona w kontekście dowolnej ramki stosu.

UWAGA. Debuger ten jest znany jako specyficzny pakiet „win32dbg”. Ponadto wprowadziliśmy również znaczące ulepszenia w regulatorach. Zrzuty ekranu w tym przewodniku nie odzwierciedlają żadnej z tych najgorętszych zmian. Chociaż „win32dbg” może działać przyzwoicie, powinieneś zaktualizować „pywin.debugger” w „win32dbg” na zrzutach ekranu, ale miejmy nadzieję, że nowe sprawdzenie edytora prawdopodobnie znacznie wyraźniej wyświetli kropki itp.

Ten przewodnik pokazuje, jak utworzyć plik debugowania, który działa z dystrybucją Pythonwin. Kurs, który zamierzamy debugować, prawdopodobnie nosiłby nazwę „fail.py” i służy jedynie do zademonstrowania i przetestowania praktycznie każdego debugera. Ten plik znajduje się w głównym katalogu Pythonwinpywindebugger.

Ten dokument w rzeczywistości obejmuje debugowanie popularnych metod. Z pewnością zakłada się, że w pełni rozumiesz moje koncepcje „kroku do przodu”, tj. konwencji, aplikacji „cofnij się”, „stosu wywołań”, „punktów przerwania” itp.

Gdy dana osoba w zasadzie zakończy samouczek, będziesz potrzebować czasu na przeczytanie ogólnej dokumentacji debuggera.

W bieżącym niestandardowym interfejsie użytkownika typ interfejsu powinien być intuicyjny. Wszystkie elementy rozpoznawania paska narzędzi posiadają komunikaty tekstowe paska narzędzi i podpowiedzi, które pomagają zidentyfikować ich konkretną funkcję.

Przygotowanie z samouczkiem
Uruchom debuger
Ustaw punkt przerwania
Dowiedz się więcej o kodowaniu
Poznaj aktualny kontekst
Diagnoza pośmiertna

Przygotowanie do lekcji

Aby przygotować się do samouczka, musisz wyświetlić zainstalowanego Pythonwina, a następnie uruchomić Pythonwin/Python, Eksploratora Windows lub linię zarządzania “MS-DOS”

Uruchamianie debugera

Z Pythonwin, a nawet z Python.exe

import pywin.debugger.fail

Z Eksploratora Windows

Przejdź do katalogu Pythonwinpywindebugger dodatkowo kliknij dwukrotnie ten plik „fail.py”

Z wiersza poleceń MS-DOS

Lub Windows 95/98 (szloch – cała twoja rodzina pomyślałaby, że 98 powinno naprawić wiele niedorzecznych rzeczy w 95!)

Użyj debugera

Jeśli prawie wszystko pójdzie dobrze, debuger powinien wyglądać i działać w pełnej ramce GUI z powodu niejasno podświetlonej konkretnej linii typu .py. Obszar ekranu projekcyjnego powinien wyglądać tak:

UWAGA. Ten zrzut ekranu jest fałszywy. Zapisz, co normalnie widzisz.Twój ekran LCD jest znacznie wyraźniejszy niż ten stary profesjonalny obraz!

W tym przypadku klasa Pythona jest wykonywana, dopóki nie osiągnie jednej konkretnej instrukcji:

Ta instrukcja jest w rzeczywistości dowolnym zakodowanym na sztywno punktem przerwania, który najprawdopodobniej wywoła debuger i spowoduje zatrzymanie elementu na instrukcji.Nie z wyprzedzeniem set_trace().

Debugger pokaże Tobie i Twojej rodzinie niebieską linię jako zaktualizowaną „bieżącą” linię — jest to konkretna ostatnia instrukcja do wykonania.

Ustawianie punktu przerwania

Naszym kolejnym krokiem jest ustawienie pojedynczego punktu przerwania gdzieś w kodzie, który chcemy uruchomić. Jak widać, program w Pythonie jest zwykle na dobrej drodze do wybrania funkcji „c()”. Patrząc na zbiornik, widzimy, że c() jest wygodniejsze niż d(). Pierwsza linia dodana bezpośrednio do d() to rozmycie! dobrze

Wybierz plik źródłowy „fail.py” porady (lub więcej, w większości przypadków możesz otworzyć dodatkowy plik dostawcy i ustawić tam rzeczywisty punkt przerwania).

Przewiń do miejsca, w którym poprosisz o ustawienie punktu przerwania, często upewniając się, że karat (temat edycji to kursor) znajduje się na swoim wierszu. Wybierz

lub: popularna ikona „ręki” na pasku narzędzi debugera. Lub: wybierz stronę właściwości Punkty przerwania, ale kliknij przycisk Dodaj/Usuń.

Zauważ, że cała bieżąca linia jest naprawdę turkusowa, a nowo dodany punkt przerwania prawie na pewno jest czerwony. Z pewnością przejdziesz również do strony internetowej właściwości punktu przerwania i zobaczysz punkty przerwania wymienione w tym punkcie.

Albo: wybierz „Przejdź” na jednej ze stron właściwości lub też „Uruchom” z paska narzędzi.

Debugger będzie musiał na chwilę zniknąć i pojawić się ponownie po zdobyciu punktu przerwania.

Postrzeganie “ukryj” może być zagrożone, ale z pewnymi zastrzeżeniami: zacznij przeglądać tę ogólną dokumentację debugera, aby uzyskać dodatkowe informacje na temat problemów z GUI i bez GUI).

Debugger pokazuje linię punktu przerwania na niebiesko — nie ma żadnego funkcjonalnego wskazania, że ​​ta linia jest właściwie punktem przerwania i jest raczej ostatnią linią. Gdy bieżący link internetowy opuści tę linię, powinien powrócić do swojego koloru punktu przerwania.

Kod krokowy

Użyj pełnego paska narzędzi lub opcji okna dialogowego Step, aby przejść przez kod. Podczas przeciągania z bieżącej pozycji wielonarodowe przypisanie 1 do tradycyjnej zmiennej d jest ignorowane. Jak nPo tym kroku zazwyczaj wprowadzasz nową funkcję e().

Badanie bieżącego kontekstu

Aby Ci pomóc, zacznij eksperymentować ze stronami właściwości.

Użyj większości strony stosu wywołań, aby zrozumieć jakiś bieżący kontekst. Dwukrotne kliknięcie zmienia typ zmian na „Bieżący kontekst” i ta modyfikacja jest podświetlona. Rozwiń Zwiń, a następnie każdy wpis, aby wyświetlić zmienne lokalne i globalne.

Użyj interaktywnego fanpage, aby przeglądać i edytować zmienne w całej obecnej strukturze. Załóżmy, że „d()” jest zawsze na górze miejsca wywołania, a wpisanie „d” na stronie internetowej na pewno zwróci „1”. Tutaj Fast Python może wykonać każde dodatkowe wyrażenie/instrukcję z bieżącego kontekstu. Użyj której strony stosu wywołań, aby zmienić jakąś obecną perspektywę (tj. zrobić jedyny w swoim rodzaju wpis na stosie jako niebieski) i zwróć uwagę na najprostszy sposób, w jaki „d” można ocenić pod kątem naszej zdolności d() (tj. ze zrestrukturyzowanymi, angażującymi kontekstami strony).

Kliknij tutaj, aby bezpłatnie pobrać to potężne narzędzie do optymalizacji komputera.

Pythonwin Debug Tutorial
Tutorial De Depuracion De Pythonwin
Tutorial Di Debug Pythonwin
Tutoriel De Debogage Pythonwin
Tutorial De Depuracao Pythonwin
Pythonwin Debug Tutorial
Pythonwin Debug Tutorial
Uchebnik Po Otladke Pythonwin
Handledning For Pythonwin Felsokning
파이썬윈 디버그 튜토리얼